Τι είναι η Κολποκοιλιακή Κομβική Ταχυκαρδία Επανεισόδου (AVNRT) και Κολποκοιλιακή Ταχυκαρδία Επανεισόδου (AVRT);
Αυτές είναι οι πιο συχνές καρδιακές αρρυθμίες σε νέους, υγιείς στην καρδιά. Βασίζεται σε μια έμφυτη πρόσθετη ηλεκτρική σύνδεση μεταξύ του κόλπου και της κοιλίας.
Στην περίπτωση της AVNRT υπάρχει ένα δεύτερο αργό “ηλεκτρικό” μονοπάτι δίπλα στο ταχύ κεντρικό στον κολποκοιλιακό κόμβο. Κάτω από ειδικές συνθήκες μπορεί να δημιουργηθεί μία ατέρμονη ας το πούμε κυκλική ηλεκτρική αγωγή ανάμεσα στα 2 μονοπάτια του κολποκοιλιακού κόμβου που “ακτινοβολεί” και προς τους κόλπους αλλά και προς τις κοιλίες.
Στην περίπτωση της AVRT υπάρχει μία ανατομική επιπλέον σύνδεση μεταξύ κόλπων και κοιλιών, πέραν της φυσιολογικής μέσω του κολποκοιλιακού κόμβου.
Πάλι κάτω από ειδικές συνθήκες μπορεί να δημιουργηθεί μια ατέρμονη “κυκλική” ηλεκτρική αγωγή, αυτήν την φορά όμως ανάμεσα στους κόλπους και τις κοιλίες. Όταν η αρρυθμία αυτή προκαλεί συμπτώματα και έχει συγκεκριμένα ηλεκτροκαρδιογραφικά χαρακτηριστικά (κύματα Δ) τότε μιλάμε για το γνωστό σύνδρομο WPW.
Και στις δύο μορφές, ειδικά σε νεαρά άτομα η καρδιακή συχνότητα μπορεί να φτάσει 200/λεπτό.
Ποια είναι η θεραπεία τους;
Η φαρμακευτική αγωγή αυτών των αρρυθμιών τις περισσότερες φορές δεν είναι αποτελεσματική ή δεν είναι επιθυμητή /ανεκτή ειδικά από τους νέους, οπότε η ενδεικνυόμενη θεραπεία, με ποσοστό επιτυχίας πάνω από 95%, είναι η επεμβατική κατάλυση τους (Ablation).
Πώς γίνεται η θεραπεία τους με κατάλυση (ablation);
Στην περίπτωση της Κολποκοιλιακής Κομβικής Ταχυκαρδίας Επανεισόδου (AVNRT), η θεραπεία γίνεται με ηλεκτρική απομόνωση του αργού ηλεκτρικού μονοπατιού (slow pathway), ενώ για την Κολποκοιλιακή Ταχυκαρδία Επανεισόδου (AVRT) γίνεται με ηλεκτρική απομόνωση της ανατομικής παράκαμψης (accessory pathway).
Εάν είναι απαραίτητο, ο χρησιμοποιούμενος καθετήρας θα πρέπει να περάσει από το μεσοκολπικό διάφραγμα.
Η πιο σοβαρή επιπλοκή της κατάλυσης AVNRT, είναι ο τραυματισμός του φυσιολογικού ταχέος μονοπατιού με αποτέλεσμα την πλήρη διακοπή της σύνδεσης μεταξύ κόλπων και κοιλιών. Ευτυχώς κάτι τέτοιο συμβαίνει πολύ σπάνια (περίπου σε ποσοστό 0,2%) και αντιμετωπίζεται επιτυχώς με εμφύτευση βηματοδότη
Σε σπάνιες περιπτώσεις, απαιτείται επαναληπτική επέμβαση.